اعتبار تجاری یک راه مهم برای تأمین مالی غیررسمی است که طرفین را در شرایط متقابل قرار میدهد و تداوم این اعتبارها درنهایت قدرت خرید را در محیط اقتصادی بالا میبرد (داس  و همکاران، 2015). تأمین مالی غیررسمی به دلیل مدیریت متمرکز منابع و ضعف نهادی، نقش مهمی در اقتصادهای نوظهور و در حال گذار دارد (چن  و همکاران، 2019).تأمین کنندگان اعتباری از مقررات تجاری و اعتباری برای شکل دادن به یک رابطه پایدار محصول بازار با  شرکای تجاری دارای محدودیت مالی استفاده میکنند (ویلنر  ، 2000)نظرسنجی مقطعی فابری و کلاپر   2016)تائید میکند که قدرت چانه زنی شرکای تجاری تأثیر زیادی بر مفاد اعتبار تجاری دارد. به گفته داریپا و نیلسن  (2011)شرکای تجاری برای عملیات مالی نیاز به وا گرفتن دارند، اما یکی از طرفین قدرت چانه زنی بیشتری دارد. نرخ استقراض بالاتر، قدرت تأخیر تولید را ارائه میدهد و اثرات خارجی منفی برای طرف دیگر ایجاد میکند. در مقابل، پایین ترین نرخ وا گیری دارای قدرت چانه زنی برای یارانه دادن به طرف دیگر است (شهزاد  و همکاران، 2022).ادبیات موجود تائید میکند که ظرفیت مالی شرکت یکی از نیروهای عمومی در سیاست های اعتبار تجاری است (چنگ و  پایک  ، 2003).اگر یک شرکت محدود به تأمین مالی از طریق انتشار سهام نباشد، ممکن است معاملات تجاری را با وام دادن به مشتریان و استقراض کمتر از تأمین کنندگان تأمین مالی کند (خلیفه ای ،1401).