تحقیق عقب ماندگى هوشى و منگولیسم

دسته بندي : علوم انسانی » روانشناسی
عقب ماندگى هوشى
عقب ماندگى هوشى يک بيمارى نيست، بلکه شمارى بيمارىهاى از نظر سببشناختى متفاوت را دربر مىگيرد که در ويژگىهاى زير مشترک هستند:
نقص اعمال هوشي،
نقص تطابق رفتار با نيازهاى زندگى روزانه،
مزمن بودن
وجود از زمان تولد يا آغاز کودکي.
اکنون توافق همگانى بر آن است که بايد هم اعمال هوشى و هم تطابق رفتارى ناقص باشد تا بتوان کسى را دچار عقبماندگى هوشى دانست. و نبايد هيچکس بر پايهٔ تصور و گمان ذهنى دچار عقبماندگى هوشى بهشمار رود. بايد حتىالمقدور اندازهگيرىهاى عينى براى تعيين اعمال هوشى و تطابق رفتارى بهکار گرفته شود، ارزيابى سطح هوش بايد بر پايهٔ اطلاعات در دسترس و از جمله شواهد بالينى (مانند شناخت و ناتوانى مثلاً کلامي)، تطابق رفتارى و يافتههاى روانسنجى باشد .
انواع عقبماندگى هوشى
روانشناسان براى طبقهبندى درجهٔ عقبماندگى هوش مفهوم IQ را بهکار مىگيرند. امتيازهاى IQ بر اين فرضيه قرار دارند که پراکندگى درجهٔ هوش در جامعهٔ کلى از منحنى توزيع نرمال يا توزيع گوس - با ميانگين صد - پيروى مىکند. نيمى از جمعيت امتياز بيش از صد بهدست مىآورند و نيمى ديگر کمتر از صد و سه درصد از کمهوشترين مردم امتيازى برابر هفتاد يا کمتر خواهند داشت. اين دسته را بهطور معمول عقبماندهٔ هوشى بهشمار مىآورند. سازمان بهداشت جهانى طبقهبندى زير را براى تعيين عقبماندگى هوشى بهدست داده است
عقبماندگى هوشى خفيف IQ بین ۵۰ تا ۷۰
عقبماندگى هوشى شديد IQ بین ۲۰ تا ۳۴
عقبماندگى هوشى متوسط IQ بین ۳۵ تا ۴۹
عقبماندگى هوشى بسيار شديد IQ کمتر از ۲۰
عقبماندگى هوشى بسيار شديد نادر است و بخش بزرگى از اين کودکان بهشدت ناتوان در سراسر زندگى کم يا بيش وابسته باقى مىمانند. بيشتر اوقات عقبماندگى هوشى شامل اختلالات روانى هم هست. عقبماندگى هوشى خفيف بسيار است.