مقاله ارزش پیشگویی درآمدها، جریانات نقدی و متعلقات در دوره پیرامون بحران مالی آسیا

دسته بندي : علوم انسانی » اقتصاد
این مقاله ارزش پیشگویی درآمدها، جریانات نقدی عملکرد و متعلقات را در هنگ کنگ، مالزی، سنگاپور و تایلند برای دوره 2001- 1994 بررسی می‌کند. ما همچنین اثر بحران مالی آسیای سال 1997 را بر قدرت پیشگویی ارزیابیهای عملکرد حسابداری بررسی می‌کنیم. ما جریان نقدی آینده و بازده‌های اضافه آینده را بر درآمدها (یا جریان نقدی و متعلقات) برای دوره‌های 1996- 1994 (دوره پیش از بحران)، 1998- 1997 (دوره بحران) و 2001- 1999 (دوره بعد از بحران) برمی‌گردانیم. یافته‌های ما نشان می‌دهند که ارزیابیهای حسابداری، قدرت روشنگر برای جریانات نقدی رو به جلوی اساله دارند. تحلیلهای بازده‌های اضافه رو به جلوی اساله ما نشان می‌دهند که سرمایه گذاران، ارزیابیهای حسابداری را در دوره‌های پیش و بعد از بحران، کم و در طول دوره بحران، زیاد برآورد کرده‌اند.
1. معرفی
این مقاله ارزش پیشگویی درآمدها، جریانات نقدی عملکرد و متعلقات را در هنگ کنگ، مالزی، سنگاپور و تایلند برای دوره 2001- 1994 بررسی می‌کند. تحقیق قبلی در آمریکا نشان می‌دهد که درآمدها و جریانات نقدی و متعلقات مفاد اطلاعاتی دارند. هدف اولیه این مقاله تعیین این موضوع است که آیا این معیارهای عملکرد حسابداری اطلاعاتی دارند. هدف اولیه این مقاله تعیین این موضوع است که آیا این معیارهای عملکرد حسابداری اطلاعات مفیدی در دیگر روشهای حسابداری مخصوصا در چهار اقتصاد برجسته آسیایی ارائه می‌دهد. مطالعه ما بر جنبه مهم مفیدی مثلا توانایی پیشگویی (FASB، 1980) تاکید دارد. ما به قدرت پیشگویی درآمدها، جریانات نقدی و متعلقات را برای جریانات نقدی آینده و بازده‌های سهام اضافه رسیدگی می‌کنیم.
هنگ کنگ، مالزی، سنگاپور و تایلند با استانداردهای حسابداری بین المللی موافقت کردند و استانداردهای حسابداریشان منشاهای قانون مشترک دارند. سراسر دهه 1990، هنگ کنگ و سنگاپور با کره جنوبی و تایوان (اقتصادهای «اژدهایی» نامیده شدند)، اقتصادهای صنعتی جدید فرض شدند و جلو از اقتصادهای آسیایی دسته بندی گردیدند. مالیز و تالیند وسط اقتصادهای رو به رو آسیا قرار دارند. این چهار اقتصاد برای یک مطالعه رسیدگی ارزش پیشگویی معیارهای عملکرد حسابداری فراهم می‌آیند. معیارهای حسابداری پذیرفته شده توسط این اقتصادها شبیه GAAP US/UK است. با این وجود، این اقتصادها، اقتصادهای پیشرفته را در اعمال انشای مالی‌شان به تاخیر می‌اندازند و اطلاعات حسابداریشان نسبتا نابهنگام است. علاوه بر این، تحلیل‌این اقتصادها همچنین به ما اجازه می‌دهد تا رسیدگی کنیم که آیا ویژگیهای اطلاعاتی معیارهای عملکرد حسابداری زمانی متفاوتند که شرکتها در یک دوره بحران اقتصادی عمل می‌کنند. دوره زمانی 2001- 1994 به ما اجازه می‌دهد تا بررسی کنیم که آیا بحران مالی آسیایی 1997 هیچ اثری بر قدرت پیشگویی این ارزیابیهای عملکرد داشته است یا خیر.
این‌مقاله از‌تحقیق حسابداری‌قبلی پیروی می‌کند که اطلاعات‌درآمدها و دیگر معیارهای عملکرد حسابداری را بررسی می‌نماید. تحقیق حسابداری بدوی در این ناحیه نشان می‌دهد که درآمدها مفاد اطلاعاتی دارند. علاوه بر این یافته‌های تحقیق بال و براون (1968)، بیور و راکس (1972) و پاتل و کاپلن (1977) نشان می‌دهند که درآمدها، واسطه بالاتری با بازده‌های اوراق بهادار از جریانات نقدی با بازده‌های اوراق بهادار دارد. در تحقیق بعد، ویسون (1986) و ریبورن (1986) پی بردند که جریانات نقدی و متعلقات، مفاد اطلاعاتی بالاسری ماورای درآمدها دارند. با این وجود، برنارد و اسنوبر (1989) پی بردند که نتایج ویسون (1986) دوره زمانی طولانی‌تری باقی نماند. لیونات و زاروین (1990) یافتند که هیچ مفاد اطلاعاتی بالاسری جریانات نقدی ماورای درآمد خالص وجود ندارد.
با این وجود، آنها نشان دادند که واسطه جریانات نقدی با بازده‌های سهام زمانی افزایش می‌یابد که درآمدها در مولفه‌های جریانات نقدی از فعالیتها و متعلقات مالی، سرمایه گذاری و عملیاتی، جمع نشوند. سرانجام، دکو (1994) توانایی درآمدهای حسابداری و جریانات نقدی را به منظور ارزیابی عملکرد شرکت همان طور که در بازده‌های سهام منعکس شد، بررسی می‌نماید. متعلقات توانایی درآمدها را به منظور منعکس ساختن عملکرد شرکت بهبود می‌بخشند (i) فاصله ارزیابی کوتاهتر شرکت (ii) فراریت بیشتر نیازهای سرمایه کار شرکت و فعالیتهای سرمایه گذاری و مالی و (iii) چرخه عملکرد طولانی‌تر شرکت.
اکثر مطالعات‌قبلی سودمندی‌درآمدها، جریانات‌نقدی و‌متعلقات اطلاعات‌را از شرکتهای ایالات متحده و انگلستان استفاده کردند. با این وجود، بازارهای سر